Hondsroos

De Hondsroos (Rosa canina), is een inheemse wilde rozensoort die in veel delen van de wereld voorkomt. Deze charmante en taaie plant staat bekend om zijn delicate bloemen en felgekleurde rozenbottels.

Taxonomie

De plant behoort tot de familie Rosaceae en het geslacht Rosa. De wetenschappelijke naam van deze plant, Rosa canina, onthult veel over zijn kenmerken. “Rosa” is de algemene naam voor rozen, terwijl “canina” verwijst naar het feit dat deze plant oorspronkelijk werd geassocieerd met honden.

De naam suggereert dat de Hondsroos ooit werd gebruikt in de traditionele geneeskunde om aandoeningen bij honden te behandelen. De Hondsroos is echter niet alleen een historische remedie; het is ook een esthetisch aantrekkelijke en ecologisch waardevolle plant.

Beschrijving

De plant is een meerjarige, bladverliezende struik die inheems is in Europa, Noord-Azië en delen van Noord-Afrika. Deze plant kan variëren in hoogte van één tot drie a vier meter, afhankelijk van de groeiomstandigheden en de specifieke variëteit. De stengels van de Hondsroos zijn meestal bedekt met kleine, scherpe doornen, wat deze plant een zekere mate van bescherming biedt tegen grazende dieren.

De bladeren zijn samengesteld en bestaan uit vijf tot zeven afzonderlijke blaadjes met een ovale vorm. Ze hebben een frisgroene kleur en zijn bedekt met kleine haartjes. In het voorjaar en de vroege zomer verschijnen de bloemen van de Hondsroos, die gewoonlijk roze van kleur zijn. Deze bloemen zijn enkelvoudig, met vijf kroonbladen en een zoete, aangename geur. Ze zijn aantrekkelijk voor bestuivers, zoals bijen en vlinders.

Na de bloei vormt de Hondsroos zijn meest kenmerkende kenmerk: de rozenbottels. Deze kleine vruchten hebben een felrode tot oranje kleur wat zorgt voor een opvallende verschijning. De rozenbottels zijn eetbaar en worden vaak gebruikt in jam, siropen en thee vanwege hun hoge vitamine C-gehalte.

Gewenste bodem- en omgevingscondities

De Hondsroos is een veerkrachtige plant die in een breed scala van bodem- en omgevingsomstandigheden kan groeien. Het gedijt het best in gebieden met een gematigd klimaat en kan zowel in de volle zon als in de halfschaduw groeien. Hier zijn enkele belangrijke overwegingen voor de ideale bodem- en omgevingsomstandigheden:

Bodemtype: De plant geeft de voorkeur aan goed doorlatende grond. Het gedijt in zowel zandige als kleiachtige bodems, maar het vermijdt extreem zware, waterdoorlatende grond.

Vochtigheid: Hoewel de Hondsroos enige droogte kan verdragen, groeit hij het best in vochtige omstandigheden. Regelmatige, matige neerslag is gunstig voor de groei en bloei van deze plant.

Zuurgraad: De soort geeft de voorkeur aan neutrale tot enigszins zure bodems. Een pH-waarde tussen 6,0 en 6,5 is ideaal voor deze plant.

Winterhardheid: De Hondsroos is goed winterhard en kan lage temperaturen verdragen. Dit maakt het geschikt voor koude klimaten.

Licht: De plant gedijt het best in de volle zon, maar kan ook groeien in de halfschaduw. Volle zon bevordert echter een overvloedige bloei.

Ecologische waarde van de Hondsroos

De Hondsroos speelt een belangrijke rol in natuurlijke ecosystemen en biedt tal van voordelen voor de natuur en de biodiversiteit. Hier zijn enkele manieren waarop deze plant bijdraagt aan het ecosysteem:

Voedsel voor dieren: De rozenbottels zijn een belangrijke voedselbron voor verschillende dieren, waaronder vogels, vossen en knaagdieren. Ze bieden voeding en helpen bij de verspreiding van de plant.

Nectar voor bestuivers: De bloemen van de Hondsroos trekken bijen, vlinders en andere bestuivers aan. Ze dragen bij aan de bestuiving van andere planten in de omgeving.

Natuurlijke beschutting: De dichte groeiwijze en de doornige stengels bieden beschutting voor vogels en andere kleine dieren. Ze kunnen ook dienen als nestplaatsen.

Erosiebeheersing: De diepe wortels van de Hondsroos helpen bij het vasthouden van de bodem en voorkomen erosie, met name op hellingen en langs waterwegen.

Wetenschappelijke naam

Rosa canina

Afmetingen

1-4m hoog

Bodemtype

matig voedselrijke bodem, vochtig tot droge grond, minimumzwak zuur tot maximumzwak basisch

Bodemvocht

droog tot vochtig

In het Schrieverswold

25 stuks aangeplant als bosplantsoen

Hoogte bij aanplant: +/- 90 cm

Verwachte hoogte na 10 jaar: 3 – 4 m

Opmerking

De hondsroos groeit erg hard in het Tiny Forest en de andere plantvakken, tussen de andere bomen en struiken zoekt het zijn weg naar boven. Het verstikt wel enigszins de onderste planten.